دردنوشت
28 خرداد 1404
در چه وضعیتی به سر میبریم؟
الف. ملت-دولت ایران در معرض تجاوزِ حکومتی قانون شکن تحت حمایت پشتیبانان جهانی خود قرار گرفته است. مردمان سرزمینی کهن و پهناور، فارغ از همه کثرت و تنوعاتشان، در همبستگی اجتماعی و دفاع از خود وآب وخاک عزیز یک دلاند.
ب. اختلافات داخلی خانوادگی ایران هیچ ربطی به متجاوزان بدخواه وحامیان آنها ندارد. همه شهروندان وگروه های سیاسی حتی با وجود انتقادات بحق جدی شان از عملکردهای این چند دهه حاکمان، در چنین شرایطی مطمئنا به دفاع از زمین و آسمان عزیز ایران در هیئت یک «ملت-دولت» باتمام توان متعهدند. وه چه فضیلت باشکوهی؛ حتی مخالفان آزاده و روشنفکران و کنشگران عزیز ملی که طی سالها در حق شان اجحاف شده است، در داخل و خارج ایران حتی در زندان یا حصر یا تبعید ناخواسته، از آب و خاک در برابر اسرائیل متجاوز و انواع حامیانش یک دل و یک زبان هستند، از کشورشان دفاع میکنند و این یعنی شکوه شرف و آزادگی ایرانی.
پ. اکنون وقت ورود به دردها وآلام این ملت نیست و اینکه کدام ایدئولوژی و چه عللی در طی این بیش از چهار دهه، مردم و کشوری بزرگ با منابعی عظیم را به جای واقع نگری، خرد سیاسی، پیشرفت اقتصادی و توسعه پایدار وعزت وافتخار بینالمللی، با چنین مصائب ناخواسته دست به گریبان ساخته است. دریغ از این درد و اندوه.
پاسخی که به این وضعیت می دهیم؟
1.این جنگ فقط راه حل سیاسی و ابتکارات خلاق و پیگیر و فوق ِهوشمندانۀ حقوق بین الملل دارد که بیش از هرچیز وظیفه کارشناسان و مسؤولان خردورز دولت و کنشگران مرزی است که با الهام گیری از خرد جمعی ایرانی کوشش جدی و بهنگام بکنند. هر نوع رفتار ناسنجیده می تواند به ابعاد این فاجعه بازهم دامن بزند. جنگ ویرانگر است و باید با حفظ عزت و سرفرازی وطن، با سنجیدگی، آیندهاندیشی و نگاه همهجانبه، کنترل و مهار و جمع شود وبه پایان برسد.
2. دشمن متجاوز علاوه بر زدن ددمنشانه اینجا و آنجای سرزمین عزیزمان، متأسفانه از نوعی تفوق بیرحمانۀ رسانه ای، نظامی، مالی و سیاسی برخوردار است و به پشتوانه حامیان زرادخانۀ جهانی و با استفاده فریبکارانه از شبکه های خبری و اجتماعی و قدرت بازنمایی اش، امواجی از فشار پیچیده روانی علیه ایران و ایرانیان به راه انداخته است.
3.هرنوع رفتار واکنشی، نسنجیده و هر سطحی نگری وفقدان آینده اندیشی می تواند برای آینده این آب وخاک پر هزینه باشد. باید با آرامش روانی وهوشیاری کامل از خود، خانواده، همسایگان، همشهریان وهموطنان، از حیوانات و از زیستبوم خویش مراقبت بکنیم. شکوه «مراقبت از خود و از هر دیگری» رمزگان این مرحله از آزمون تاریخی ماست و البته که فضیلتی جهانشمول و همیشگی نیز هست. مهربان باشیم چون همه زیر یک آواریم و نیکبختیمان حقیقتا جمعی است. مطمئن باشیم این تاریخ و این سرزمین و این ملت، همچنان اصرار به ماندن و به حفظ تاریخ و تمدن و شکوه خویش دارد. از دریای خزر تا خلیج فارس و از غرب تا شرق این کشور پهناور و یکپارچه همچنان تا بشگه خورشید جهان افروز بر مردمانی آزاده خواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید