باید قدری فاصله گرفت و دوباره نگریست و مدل های ذهنی خود را بهبود بخشید.
کار این جهان:
1. جمعی پیش می رود…..
2. حرکتها غیر خطی است، شرایط، مدام بالا و پایین می شود.
3. مسیر راه جدال آمیز است و درگیر تزاحم وتعارض وابهام.
4. باید وسیع بود و سرسخت. کوشش ها گاه از هم می کاهند و گاه برهم می افزایند.
5. مسائل، پیچیده اند و حل این معما دشوار.
جورچین عجیبی است:
هرکس، تکه ای از پازل را می چیند، چیده ها برهم می خورند، دوباره باید چید، دوباره باید رفت؛ عمیق، آهسته و پیوسته….
(گر چه رخنه نیست عالم را پدید، خیره یوسف وار می باید دوید)
دیدگاهتان را بنویسید