این رسم کشورداری نیست……
اینکه اصرار نابجا بر کنترل لباس پوشیدن مردم چنین ابعادی از تبعات جانی، تضییعات حقوق اولیه و به هم ریختن همه اوضاع داشته باشد، به نارضایتیهای انباشته و شکاف مزمن ملت و دولت باز هم بیفزاید.
اینکه اصرار نابجا بر کنترل لباس پوشیدن مردم چنین ابعادی از تبعات جانی، تضییعات حقوق اولیه و به هم ریختن همه اوضاع داشته باشد، به نارضایتیهای انباشته و شکاف مزمن ملت و دولت باز هم بیفزاید.
نابهنگامی جنبش دانشجویی در اکنون ایران، نشان از شدت جراحتی کهنه میدهد که در وجدان اخلاقی یک جامعه به چرک نشسته و عزت نفس اجتماعیِ گمشدۀ خویش میجوید
دمکراسی به رسانه آزادی میدهد ولی صاحبان رسانه را نمی تواند از درون برانگیزد که از گزارشها و القائات دروغ و غیرواقعی پرهیز بکنند.
حقیقت دین، آویختن از سرّ معنایی است در عالَم و آدم، به امید گشودن روزنی از این جهان و فائق آمدن برحسّ پوچی ونیست انگاری در آن.
یک فکر معقول ملی و اخلاقی همواره از پیشرفت دیپلماسی برای زندگی صلح آمیز ما با جهان خوشحال می شود؛ حال در هر دولتی و حتی اگر هم دیر شده باشد.
نابرابریها در نتایج کنکور، نشانهای از بیماری نظام آموزشی ماست. علتش ایرادهای نهادی، ساختاری، سیاستگذاری و حکمروایی است.
کتاب «ما ایرانیان» – چاپ بیست و چهارم – تآلیف دکتر مقصود فراستخواه